Infekcje układu moczowego u pacjentów cewnikowanych.

infekcjeCewnikowanie jest bardzo powszechnym zabiegiem wykonywanym na oddziałach szpitalnych, ambulatoryjnie, jak i w warunkach domowych. Cewnikuje się celem pobrania próbki moczu na posiew czy podczas badań diagnostycznych, takich jak badania urodynamiczne. Niektórzy pacjenci, np. po urazach czy zabiegach chirurgicznych, którzy nie mogą się swobodnie poruszać, mają założony cewnik moczowy w okresie rekonwalescencji.

Pacjenci z pęcherzem neurogennym, którzy nie są w stanie kontrolować potrzeby oddawania moczu poddają się natomiast cewnikowaniu kilkakrotnie w ciągu doby. Każde założenie cewnika do pęcherza moczowego wiąże się z ryzykiem zakażenia układu moczowego. [2]

Zakażenia układu moczowego u pacjentów cewnikowanych

Każde jednorazowe, nawet krótkotrwałe, założenie cewnika do pęcherza moczowego wiąże się z 1-3% ryzykiem pojawienia się znamiennej ilości bakterii w moczu pacjenta. Jeśli cewnik musi pozostać w drogach moczowych dłużej, to ocenia się, że wszyscy pacjenci po mniej więcej 30 dniach cewnikowania będą zmagali się z infekcją dróg moczowych. Najczęściej jednak przebiega ona pod postacią bezobjawowego bakteriomoczu, czyli stwierdza się obecność patogenów w moczu, ale nie wiąże się to z żadnymi objawami. [1]

Czy zakażenia układu moczowego u pacjentów cewnikowanych są niebezpieczne?

Najczęściej nie. Ze względu na to, że praktycznie u wszystkich pacjentów przewlekle cewnikowanych po około miesiącu dochodzi do wystąpienia bakteriomoczu bezobjawowego, nie podejmuje się nawet prób leczenia takiego stanu. Bezobjawowy bakteriomocz jest niegroźny i bardzo rzadko prowadzi do rozwinięcia na jego podstawie pełnoobjawowego zakażenia. Podejmowanie prób leczenia mogłoby natomiast doprowadzić do lekooporności zjadliwych drobnoustrojów. [1]

Niestety pacjenci cewnikowani, zwłaszcza cierpiący z powodu pęcherza neurogennego, nie są w stanie wyczuć pierwszych objawów zakażenia układu moczowego. W przypadku paraliżów czy zaburzeń neurologicznych nie czują oni bólu podbrzusza, pieczenia w cewce moczowej, a objawy ogólnoustrojowe, takie jak gorączka, złe samopoczucie czy wykładniki stanu zapalnego we krwi, świadczą już o poważnym zaawansowaniu infekcji i ryzyku rozwoju poważnych powikłań, takich jak urosepsa. Dlatego też każde objawowe zakażenie układu moczowego u pacjenta cewnikowanego należy bezwzględnie leczyć. [1]

Czy da się zapobiec zakażeniom układu moczowego u pacjentów cewnikowanych?

Niestety nie, można tylko minimalizować ryzyko poprzez przestrzeganie zasad higieny. Podstawą jest dokładne oczyszczenie okolic ujścia cewki moczowej przed cewnikowaniem. Jeśli pacjent musi zakładać sobie cewnik kilkakrotnie w ciągu doby, za każdym razem musi to być nowy, sterylny cewnik moczowy. [1]

Nie wolno doprowadzać także do przepełnienia worka, który zawsze musi znajdować się poniżej poziomu pęcherza. Inaczej patogeny, które skolonizowały już mocz w worku, mogą cofnąć się wraz z moczem do dróg moczowych i wywołać objawową infekcję. Formą profilaktyki zakażeń jest także spożywanie preparatów żurawiny i chemioprofilaktyka, np. preparatami furazydyny. [1][3][4]   

Tutaj przeczytasz więcej na temat  problemów i powikłań u pacjentów cewnikowanych >> 

   

 

[1] Pod red. Gajewski P., Interna Szczeklika – Mały Podręcznik 2015/16, wyd. Medycyna Praktyczna, Kraków 2015, s:1484-1494

[2] Szymkiewicz C. Cewnikowanie pęcherza moczowego http://www.mp.pl/pediatria/praktyka-kliniczna/procedury/12183,cewnikowanie-pecherza-moczowego  data dostępu: 15.07.2017

[3] Foxman B. et al., Cranberry juice capsules and urinary tract infection after surgery: results of a randomized trial., Am J Obstet Gynecol. 2015 Aug;213(2):194.e1-8

[4] Parida S., Mishra S.K., Urinary tract infections in the critical care unit: A brief review., Indian J Crit Care Med. 2013 Nov;17(6):370-4

Web Marketing